Zestawienie metod tworzenia rysunków w przestrzeni modelu i papieru.
Rysunek w przestrzeni modelu.
Cały rysunek wykonujemy w przestrzeni modelu.
Modele rysujemy zawsze w skali 1:1.
Wybieramy format rysunku (np. A3).
Wstawiamy ramkę rysunkową w skali 1:1.
Skalujemy ramkę tak, aby objęła cały model.
Ustawiamy globalną skalę wymiarów, na wartość, o jaką przeskalowaliśmy ramkę.
Film – Wstawianie ramki do przestrzeni modelu.
Film – Tworzenie szczegółu przestrzeni modelu.
Zalety:
- Łatwe przenoszenie kompletnie zwymiarowanych rzutów, przekrojów, szczegółów pomiędzy rysunkami.
- Nie ma potrzeby przełączania się pomiędzy przestrzenią papieru i modelu. W przestrzeni modelu posiadamy rysunek, taki jaki otrzymamy na wydruku.
- Możliwość utworzenia kilku rysunków obok siebie (np. różniących się niewielkimi szczegółami).
- Wszelkie symbole dodatkowe takie jak np.: znaki chropowatości, odnośniki, itp. są tego samego rozmiaru na wszystkich widokach.
Wady:
- Potrzebne jest przeskalowanie widoków jeśli nie są w skali głównej rysunku.
- Konieczność przeskalowania ramki.
- Możliwość omyłkowego wstawienia wymiaru w innej skali.
Praca w przestrzeni papieru – tworzenie rzutni.
Posiadamy przygotowany model w przestrzeni modelu.
Wybieramy format rysunku (np. A3).
Wstawiamy ramkę rysunkową w skali 1:1.
W przestrzeni papieru wpisujemy komendę „mview”.
Zaznaczamy okno rzutni, i ustalamy skalę rzutni.
Film – Tworzenie rzutni i ustawianie skali.
Zalety: Model zawsze mamy w skali 1:1
Wady: wszelkie symbole dodatkowe takie jak np.: znaki chropowatości, odnośniki, itp. trzeba dostosować do skali rzutni w przestrzeni papieru.
Wymiarowanie w przestrzeni modelu.
Film – Wymiarowanie w przestrzeni modelu.
Zalety:
- Wymiar jest powiązany z modelem.
- Możliwe jest przenoszenie zwymiarowanych widoków pomiędzy rysunkami.
Wady:
- Trzeba ustawić rozmiar wymiaru (oraz wszystkich symboli dodatkowych) w zależności od skali rzutni
Wymiarowanie w przestrzeni papieru.
Film – Wymiarowanie w przestrzeni papieru.
Zalety:
- Wszelkie opisy i wymiary są tego samego rozmiaru. Możemy utworzyć tylko jeden styl wymiarowy do wszystkich rzutni.
Wady:
- Wymiary i opisy nie są powiązane z modelem (przy przesunięciu obiektów w przestrzeni modelu pozostają na starym miejscu w przestrzeni papieru).
- Niemożliwe jest przeniesienie zwymiarowanych widoków pomiędzy rysunkami.
Tworzenie rzutni o nieregularnym kształcie. Można zobaczyć także sposób ustawiania i blokowania skali poszczególnej rzutni.
Zamrażanie warstw w przestrzeni papieru/modelu.
Można zobaczyć także sposób ustawiania i blokowania skali poszczególnej rzutni.